จิตวิทยาสวัสดี

เมื่อผมได้เห็นสำเนาต้นฉบับของหนังสือ "จิตวิทยาสถาปัตยกรรมสวัสดี" วางบน

โต๊ะทำงานครั้งแรก พร้อมทั้มีโน้ตสั้นๆ ว่ อาจารย์ทิพย์สุดา อยากให้ผมเขียน

คำนำให้กับหนังสือ ผมเปิดผ่านๆ ไปสองสามหน้าอาการภูมิแพ้ผมก็เริ่มกำเริบ

ด้วยผมเป็นคนแพ้ฝุ่นไร และเกสรดอกไม้ ตัวหนังสือที่เรียงรายอยู่ตรงหน้าเปรียบ

ได้ดั่งฝุ่นไรและเกสรดอกไม้ สวยงามจนทำให้เกิดอาการอารมณ์แปรปรวน เกิด

อาการเครียดโดยไม่รู้ตัว อาจเป็นด้วยอิทธิพลของหนังสือที่เกี่ยวกับจิตวิทยาขั้นสูง

หรืออาจเป็นด้วยอิทธิพลของตัวหนังสือที่อาจารย์ทิพย์สุดา เขียนขึ้นด้วยลายมือตนเอง

ทั้งเล่ม ทั้งตัวหนังสือและรูปภาพ ทั้งการจัดหน้กระดาษ ทั้งการจัด "อาร์ต เวิรค์"

สำหรับการจัดพิมพ์ และที่เครียดมากขึ้นไปอีกก็ตรงที่ "คำศัพท์" หลายๆ คำ เป็น

คำศัพท์ที่ผมไม่เคยชิน เป็นคำศัพท์ที่ผมไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน บางหน้าบาง

บทความผมต้องอ่านทบทวน 2-3 ครั้งจึงจะเข้าใจ เมื่อตั้งสมาธิได้และเริ่มอ่านอย่าง

จริงจังผ่านไปได้ไม่กี่บท ผมเกิดอาการท้อแท้และติเตียนตนเอง เกิดความรู้สึกว่า

เรานี้ทำไมโง่เขลา มองโลกแต่เพียงผิวเผิน เป็นสถาปนิกมา 30 - 40 ปีี

ทรนงตนเองว่า เป็นสถาปนิกที่เก่งกล้แต่ไม่สามารถมองอะไรได้ลึกซึ้งและทะลุ

ปรุโปร่ง เช่น อาจารย์ทิพย์สุดา ที่นแปลกใจตรงที่อาจารย์ มองงานที่ผมออกแบบได้

สึกซึ้งกว่าตัวผมเอง